Hulp van de ING

Haarlemmer Hout met eerste sneeuw

Het is een wonderlijk verhaal. Ik help mijn buurman met digitale zaken. Daar zijn nu de bankzaken bijgekomen. Ik stap daarmee een privégrens over, een stap die medewerkers van het ING-loket bij de plaatselijke sigarenhandel niet mogen zetten. Gelukkig heeft hij een laptop en beschik ik over wifi. In zijn tas ook zijn mobiele telefoon, een kleurenscanner, een lijst met wachtwoorden en z’n bankpas.

Ik ben dol op digitale veiligheid en een geduldig mens als het gaat om het invoeren van sleutels en codes, maar de loop waarin ik terecht kom wanneer ik zijn digitale bankaccount probeer aan te maken, heeft in mijn ogen toch iets onmogelijks. Om een code te ontvangen op zijn telefoon, moet ik zijn telefoonnummer aanpassen. Dat kan door in te loggen op z’n account. En daarvoor heb ik een geïdentificeerde kleurenscanner nodig waarvoor je een code ontvangt op je telefoon.

Gelukkig kan de ING ons helpen, nu nog wel. Maar ik maak zelf de fout door niet eerst zijn telefoonnummer te checken. Tja ik had ook zelf het prepaid kaartje van Simyo in z’n telefoon gezet, een week eerder. Helaas, het afgelopen weekend had hij ‘m nog op laten waarderen bij de KPN met als dienstverlening: Simyo kaartje eruit, KPN kaartje erin, inclusief nieuw telefoonnummer. Als ik voor de vierde keer de hulplijn van de ING bel, willen ze me niet meer helpen en worden we -uit veiligheid?- doorverwezen naar een ING-kantoor bij ons in de buurt.

Ik volg een andere route en ontvang een nieuw simkaartje van Simyo bij het nog lopende abonnement. Daarmee is het telefoonnummer dat bij ING bekend is weer actief en zou ik in moeten kunnen loggen. Vreemd, dat lukt niet en ik krijg de melding dat ik contact moet opnemen met de ING. Daar zien ze het meteen: omdat de simkaart zojuist is verwisseld -ja, dat kunnen ze dus zien!- wordt automatisch het moment ‘bevroren’ en een pauze van 48 uur ingelast.

De aanhouder wint en we loggen in, doen achterstallige betalingen en deblokkeren z’n betaalpas. Alles opgelost en we ‘plunderen’ zijn spaarrekening zodat er genoeg geld op de betaalrekening staat. Klaar! Maar, dezelfde dag staat hij weer voor m’n deur. Tot z’n grote schrik had hij bij een geldopname gezien dat er nog maar 700 euro op z’n betaalrekening stond! Ook dat lossen we na wat puzzelen op: hij heeft niet zijn saldo, maar het -resterende- dagmaximum gezien dat hij nog kan pinnen.

Het mooiste komt nog. Enkele dagen later is z’n pas weer geblokkeerd, zegt hij. Weer is er hulp van de ING: z’n pas is niet geblokkeerd, maar hij heeft een pas gebruikt die door hemzelf vervangen is door een nieuwere. De pas waar we eerder mee gewerkt hebben en waarmee hij gisteren nog een betaling heeft verricht, is hokuspokuspas verwisseld met een ouder exemplaar. Ik mag niet helpen zoeken, we vragen (weer) een nieuwe aan.